Psychodeliki to grupa surowców psychoaktywnych, jakie wytwarzają przemiany w percepcji, nastroju i świadomości. Należą do nich m.in. LSD, psylocybina, DMT, meskalina i ketamina. Ich działanie polega na wpływie na działalność systemu nerwowego, w szczególności na sensorach serotoninowych. Psychodeliki są często kojarzone z ruchem hipisowskim oraz subkulturami z lat 60. XX wieku, pomimo tego ich stosowanie w zamiarach terapeutycznych rozpoczęło się już w latach 50. XX wieku.

W ostatnich latach, zamiłowanie psychodelikami powiększyło się w związku z pojawieniem się badań naukowych, jakie sugerują, iż mogą one mieć potencjalne zastosowanie w terapii niektórych zakłóceń psychicznych, takich jak smętek, lęk czy PTSD – Amanita Muscaria. Psychodeliki, w przeciwieństwie do odmiennych substancji psychoaktywnych, nie prowadzą do uzależnienia i nie są trujące dla systemu w dawkach terapeutycznych. Ich stosowanie żąda jednakże ostrożności oraz odpowiedniej opieki medycznej, ze względu na możliwe niepożądane skutki uboczne, takie jak lęk, dezorientacja, a w krańcowych wypadkach nawet psychozy.

Terapia psychodeliczna, mieniona też psychoterapią z użyciem surowców psychodelicznych, polega na podaniu pacjentowi psychodeliku w dozorowanych warunkach klinicznych, pod opieką profesjonalnych terapeutów. W trakcie terapii pacjent doznaje burzliwe odczucia, które zdołają wspomóc mu w leczeniu zaburzeń psychicznych przez zwiększenie jego świadomości, otwarcie się na nowatorskie perspektywy i zmianę rodzaju myślenia.
+Reklama+